woensdag 18 januari 2017

Vrij - Free

Rob en Nikki nemen het heel goed op.
"Bedankt voor al je inzet voor ons, je bent een aardige vrouw!"
"Als je een job zoekt in Christchurch, bel ons dan even, dan helpen we je zeker verder!"
"Je bent vrij, Sahara!" Voegt Rob er nog aan toe.


Het weekend blijkt voorzien van voldoende personeel en ik besluit niet meer in het weekend terug te komen. Ik wil Kathi niet te lang laten wachten en hier hebben ze me niet meer nodig.
"Vertrek je echt nu? NU?!" Vraagt Nikki verbijsterd.
"Welja, alles is al ingepakt en bevindt zich op wielen, ik kan zo vertrekken!"
"Dat je zo vrij kan zijn ..." Mijmert Nikki.
"Het klinkt gemakkelijker dan het is, hoor ..." probeer ik uit te leggen.

Ook ik heb een krop in mijn keel als ik wegrijd, ik mis iedereen die ik achter laat nu al.
Maar dit is een levensstijl waarvoor ik gekozen heb.
Ik weet dat blijven niet echt ideaal zou geweest zijn op lange termijn.

Vrij

Wind in mijn haren, de wereld aan mijn voeten!
Ik ben zo vrij als een vogeltje!
Ik kan gaan en staan waar ik maar wil!

Van hieruit kan ik terug vrijwilligerswerk doen, nog even doorsparen of zelfs even op mijn spaarcenten de toerist uithangen!
Ik heb nog 5 maanden op mijn visum staan, dat klinkt me eerlijk gezegd beklemmend.
Maar eerst breng ik mijn favoriete mensen in Nieuw-Zeeland een bezoekje!

Eric

Eerst ga ik op bezoek bij Eric in de buurt van Manghawai. Eric is een Belg die ik in The Pioneer in Waipapa had ontmoet.


Als ingenieur installeert hij zonnepanelen en aangezien dat hier nog niet zo gekend is, is hij een echte pionier in zijn vak!
Zijn huis bouwde hij zelf, voorzien van dubbele beglazing, betonnen vloer en fatsoenlijke isolatie. Om het helemaal af te werken liggen er zonnepanelen op het dak, gebruikt hij een systeem om zijn boiler op te warmen met zonnewarmte (nog iets anders dan de zonnepanelen zelf) en is zijn huis voorzien van regenwater uit een enorme tank.
Ook daar weet Eric ontzettend veel over; bestrijding van vegetatie op het dak, ziektekiemen in de tank en zo voort. Zelfs het afvalwater wordt verwerkt!
Uiteindelijk heeft hij één enkele gasfles nodig om een heel jaar te koken!

Ge ziet het van ver, dat was een zeer aangenaam bezoek!

Sean en Elke

Een beetje Zuidelijker bezoek ik Sean en Elke. Hoewel het slechts twee weken geleden is, raken we werkelijk nooit uitgepraat!

Sean heeft enkele weken zomervakantie, het valt me meteen op hoe ontspannen hij eruit ziet.
Zowel Sean als Elke leggen zich toe op meer sport (joggen) en gezonde voeding.
Meer zelfs! Ze bereiden zich voor op een loopwedstrijd voor gezinnen van 10 km.
Jawel, dat betekent dat Rosalie in de buggy vooruit zal vliegen!



Till

De dag nadien vertrek ik richting Hamilton. Vanaf hier is alles nieuw voor mij. Veel tijd om rond de kijken heb ik niet, ik wil binnen drie dagen al bij Till zijn. Zo kunnen we nog even bij  praten en voorkom ik lange ritten vlak voor mijn nachtelijke oversteek met de ferry.



Till bevindt zich inmiddels helemaal in het Zuiden van het Noordelijke eiland.
Hij vond een mooi plekje met basis voorzieningen (lees: een kraantje met regenwater en een toilet) dichtbij zijn werk. De eerste avond verkennen we een wandelpad dat zo vaak een rivier over steekt dat we er uiteindelijk gewoon door lopen. Ook dit avontuur eindigt bij een waterval.
Plezant dat dat is!

Kathi

Herinner je Kathi nog? Ze was een andere vrijwilligster bij Sean en Elke thuis. Een Duitse kostuummaakster die er een jaartje tussenuit knijpt.
Een terugblik op enkele herinneringen:




Kathi zit al op het Zuidelijke eiland te wachten en is net zo enthousiast om even samen te reizen! Zij vond een boerderij dat door Nederlanders wordt gerund waar we even samen vrijwilligerswerk kunnen doen. Ideaal om onze gezamelijke reis uit te stippelen!

Ik kan al niet wachten om de oversteek te maken naar het Zuidelijke eiland!

PS: Aangezien er steeds meer vraag naar is van Engelstalige vrienden uit en de vertaling mensen niet veel wijzer maakt, wordt mijn blog vanaf nu tweetalig. Wish me luck!

Sarah
Upperhutt, Wellington, Niew-Zeeland

English

Rob- and Nikki's  response to my resignation is so nice!
"Thank you so much for your effort with us, you're a nice lady"
"If you're running out of options and need a job, give us a call! We have friends in Christchurch that own restaurants"
"You're free, Sahara!"

As there is enough staff for the next weekend, I decide to not work in the weekend and start heading South.
I don't want to keep Kathi waiting and I can't make myself useful here anymore.
"Are you really leaving now? NOW?!" Nikki asks surprised.
"Everything is packed and on wheels, I can leave straight away!"
"How you can be so free ..." Nikki mumbles.
I try to explain "It sounds easier than it is, though ...".

I have a hard time when I'm driving away from Kerikeri, I miss everybody already!
But this is the lifestyle I chose to live. I know staying wouldn't be ideal for me in the long run.

Free

Wind in my hair, I feel part of everywhere!
The world is at my feet!
I can go anywhere!

I can pick up another volunteering job, save up for a while or even enjoy the travelers lifestyle!
With only 5 months of visa left I feel anxious and rushed.
But first I visit my favorite people in New-Zealand!

Eric

At first I visit Eric near Manghawai. Eric is a Belgian I've met in The Pioneer in Waipapa.


As an engineer he places solar panels. Since those are quite new here, he's a real pioneer!
He built his house by himself and it's fully equiped with double glazed windows, a concrete floor and decent isolation. To top it all off his electricity is provided by solar panels, he uses a solar boiler for heating up water and he uses a huge tank to store rainwater! Eric knows heaps about this subject as well; keeping vegetation off the roof, keeping germs out of the tank and so on.
Even the wastewater is treated before it's released!
In the end he only needs ONE gas cylinder a year for cooking!

It goes without saying, that was a very pleasant stay!

Sean and Elke

A bit more to the South I meet up with Sean and Elke. Even though it's only been two weeks, we always have a lot to talk about!

Sean has a few weeks off. It immediately catches my attention how relaxed he seems.
Both Sean and Elke started jogging more as well as eating healthy.
Even more so! They're preparing themselves for a running contest of 10 km for families!
During this contest they will push Rosalie in a buggy!



Till

The next day I head off to Hamilton. Everything is new to me from here on. I don't have a lot of time to stop and enjoy the scenery as I want to arrive at Tills place within three days.
This way we have the time to catch up. Also, I don't want to make a long trip before my ferry leaves in the middle of the night.



Till already reached the far South of the Northern Island.
He found a great spot with basic facilities (A tap with rainwater and a toilet) close to his work.
The first evening we kick off with exploring a trail that crosses the river so often we just start walking in the river. Another adventure that ends at a waterfall!
That was fun!

Kathi

Do you remember Kathi? She was another volunteer at Sean and Elke's. She's a German costumedesigner that is taking a gap-year.
Some previous memories with Kathi:




Kathi is already waiting on the South Island and is just as enthusiastic as I am to travel together! She found a farm where we're both welcome to do some volunteering. It sounds like a great spot to plan the next part of our trip!

I'm so excited to cross the Cook strait to the South Island!

Sarah
Upperhutt, Wellington, New-Zealand

2 opmerkingen: