Korte verhaaltjes

Rosella

Ik heb me onder een boom geparkeerd wanneer de avond al begint te vallen. 

Ik maak mijn bed op en maak het mezelf gemakkelijk. Nog een half uurtje voor het donker wordt! Dat is ruim voldoende om nog een beetje te lezen me dunkt!

Plots hoor ik iets op het dak tikken. Even later wat gepiep en iets dat over mijn dak loopt. 

Nieuwsgierig open ik het onderste gedeelte van mijn dakraam om oog in oog te zitten met twee rosellas! Ik had ze nog nooit van zo dichtbij gezien! Wat mooi!

Een van de twee staart even verbaasd terug. Vast nog nooit een mens van zo dichtbij gezien!

Rosellas zijn een soort van kleine papegaaien, ik zie ze hier net zo regelmatig als merels in België! Ze zijn steeds te snel voor een foto dus verwijs ik even naar een andere pagina; klik hier.

Wai

Mijn eerste 'function' (event) bij Palmco is een Maori ceremonie waarbij 130 oudjes samen komen om een overdracht van hun dienst te vieren, zoiets. Ik pik iets op van een strijd voor onafhankelijkheid en dat alle aanwezigen 60-plussers zijn maar veel meer was me niet duidelijk.
Wat me wel duidelijk is is dat ik verantwoordelijk ben voor de mensen die buiten een plaatsje uitkiezen, ongeveer 60 stoelen.

De eerste gasten arriveren, de jaren zestig dress-code druipt er vanaf! Wat een olijke bende!

Drie uur voor het avondbuffet wordt opgediend en op deze warme dag reik ik meteen drankjes uit.
Water? Alcoholvrije punch?

Een dame met felgekleurde bloemetjes op haar hoed verstaat me niet zo goed, ik praat wat luider.
Hoe zeg ik "Wilt u wat water?" in Maori?

"Hei wai mau?"
Na wat ge-oefen komt de man van deze dame ons vergezellen.

Ik zet er meteen mijn beste beentje voor: "Hei wai mau?"

"Oooooooh!" Zegt hij en met pretoogjes voegt hij er nog heel wat Maori aan toe.
Zijn vrouw begint te giechelen.

Daar sta ik dan met mijn mond vol tanden (en een plateau vol water). Dat was niet bepaald de duidelijke ja of nee die ik verwachtte ...

Vragend kijk ik naar zijn vrouw.

Nog steeds aan het lachen legt ze uit wat hij net zei "Hij vroeg of er alcohol in zit".

"Oh nee, haha, 't is gene vodka, daarvoor moet ge aan de bar zijn."
We lachen om het ongein waarmee de man duidelijk maakte niet in water te zijn geïnteresseerd.

"Letterlijk zei hij eigenlijk 'doet het mij lachen?' " voegt ze er aan toe.
Interessante woordkeuze!

En meer

Veel meer!

Om regenachtige dagen op te vullen vond ik mijn weg naar een tweedehands boekenwinkeltje.
Ik geniet zo van de schrijfstijl van Linda Fairstein. Ook al lees ik haar boeken in het Engels, het is heel eenvoudig geschreven zonder al te veel bijvoeglijke naamwoorden. Die geven me soms het gevoel dat mijn vocabulair dringend aan uitbreiding nodig is en ik amper vat waar het boek uiteindelijk over gaat.

Het bracht me op het idee eens heel eenvoudig neer te schrijven hoe zo'n doorsnee dag bij mij eruit ziet. Maar welke dag dan? En wat is doorsnee? Zijn mijn vrije dagen leuker dan mijn werkdagen? Ikzelf vind het eigenlijk allemaal geweldig ... 

Rob: "Werk hoort niet leuk te zijn, Sahara!"
De man slaagde er zowaar in mijn middelbare bijnaam van dag één op te pikken.

Maar dus lieve allemaal! Besloot ik eens een week een dagboek bij te houden, ongeacht de planning, onopgesmukt, hoogtepunten, eenvoudige dingen, alles achtereen op een hoopje!

Dus vanaf volgende week maandag krijgt ge 7 dagen lang elke dag een vreselijk lang verhaal opgestuurd!

Tot dan!

Liefs,

Sahara