Een beetje nerveus ga ik zitten, mijn broek plakt nog van het spurtje door de regen.
De man rechtover me grijnst.
"Ik zie het al" zegt hij zelfverzekerd, "hoelang gaat u op reis?"
"Euh ... dat weet ik niet ..." zeg ik.
"En ik veronderstel dat u niet in hotels gaat slapen?"
Verbaasd kijk ik op "Dat klopt".
Zijn grijns wordt breder.
"En u zal daar niet in stedelijke gebieden blijven?"
"Eh ... liefst niet."
"En u zal allicht ook daar werken om daar de kost te verdienen?"
"Ongeveer" stamel ik uit, "jee ik ben precies niet de eerste ...".
Ongestoord vervolgt hij zijn verhoor "En u weet waarschijnlijk ook nog niet waar u juist naartoe zal gaan?"
"Niet echt" Om maar niet te zeggen exact!
"En dat allemaal met alleen een rugzak?"
Doorgaans zijn dit onderwerpen die om uitleg vragen, maar deze man ziet dagelijks van 9 tot 5 mensen met net diezelfde kronkel in hun hoofd!
Over wie ik het heb?
De arts van het (sub)tropisch instituut die verantwoordelijk is voor de 4 pleisters op mijn armen, inentingen: check!
Hij geeft me uitleg over ziektes met gekke namen, tanden poetsen zonder water uit de kraan, landkaarten met malariazones en types muggennetten.
En dat allemaal terwijl zijn assistente alvast spuiten in mijn armen plant waarbij ze telkens na de prik "prik" zegt.
Het geeft me een beetje een gevoel van een spelletje waarbij je iets moet raken, en telkens als dat lukt je beloond wordt met een *pling*!
Een beetje beduusd verlaat ik zijn kantoor, ik laat nog mijn portefeuille en een pen op de grond vallen, loop nadien terug binnen omdat ik dacht iets te zijn vergeten wat niet zo was, en vraag me inmiddels af wat me zo van de wijs brengt.
De onverwachtse vragen? Het bijhouden van al mijn inentingskaartjes doorheen het proces? Mijn broek die een natte plek achterliet? De spuitjes?
Ik besluit dat de grootste impact wel mijn strijdlustige adrenalineboost zal geweest zijn die me wapent tegen al die nare ziektes; 'ik kan dit wel aan' sust het me.
Ik lach om mezelf, niet snel geraak ik zo van mijnen melk!
Een theekransje in zijn wachtzaal, is dat geen slecht gedacht?
Ik maak maar snel een afspraak voor volgende week, voor ik het vergeet!
Groetjes
Sarah
Geen opmerkingen:
Een reactie posten