Introvert en ik ben er tevreden mee!

In Langkawi verhuisde ik naar de boten om er samen met de mannen van het bootonderhoud te gaan wonen.
Onder ons ontstond een inside-joke over hoe het boot-volk uit introverten bestaat en het boerderij-volk uit extroverten.

De grapjes gaven ons de gelegenheid om er heel vrij over te praten.

Voor mij zo'n fijne les in zelfkennis dat ik er hier over schrijven wil.
Want introverten, dat is toch een beetje taboe, nietwaar?

Onbegrip

De redenering gaat als volgt: extroverten halen energie uit sociaal contact, introverten kost het net energie. Zij laden hun batterijen op met me-time.

Heel veel sociale verwachtingen zijn extrovert-georiënteerd.

Zoals veel vrienden hebben, naar feestjes gaan, praatgraag zijn, affectie delen, ...

Een introvert kan hier ook wel van genieten maar het is sneller teveel. Deze gelegendheden weigeren omdat je liever in je uppie je tijd doorbrengt?! Dan scheelt er toch wel iets met u, zenne!

Toch staat het ontspanning in de weg met alle gevolgen vandien. 

Het internet staat vol van mensen die irritatie voelen, slecht slapen, relatieproblemen hebben, snel boos worden, lichamelijke klachten ervaren, ... 

Introverte heerlijkheid

Op de boten waren we een groep mensen die dit allemaal sterker ervaarden en dus ook vlotter om konden gaan met elkaars introvertheid;

• We kunnen op wederzijds begrip rekenen als iemand zich terugtrekt en helemaal geen gezelschap wenst.
• Met vier hard werken zonder een woord te wisselen, ieder het zijne.
• Wanneer ik al een half uur naar dezelfde vissen zit te staren is er geen mens die zich daar vragen bij stelt. Heerlijk is dat!
• En als we nu eens niét willen praten tijdens het eten? Dan toch gewoon niet? Prima!
• Helemaal kunnen opgaan in een spel met een dweil en een beetje water.

Ik kan me inbeelden dat dit saai klinkt voor sommigen. De boot was ook onze gedeelde woonplaats die buiten deze momenten werd gedeeld met extroverten met lange verhalen en luide, uitgelaten klanten.

Wegdromen in mijn pauze tijdens een charter

Ik dacht altijd een mix te zijn, want introvertheid stond voor mij gelijk aan een onzekere en asociale persoonlijkheid.

Maar ik ben wél zelfzeker én sociaal.
Ik heb soms gewoon tijd en ruimte nodig die ik met niemand deel.

Nu ik terug in Betong ben begrijp ik mezelf veel meer. Ik breng hier veel tijd door met een extrovert persoon.
Bij mijn vorig bezoek maakten we ons zorgen waarom ik steeds zo moe was, ik sliep en at immers voldoende?

Nu baken ik mijn tijd voor mezelf meer af. Ik begrijp dat me fysiek volledig afzonderen niet asociaal is maar zorgen voor mezelf.

Veel beter zo! Ik besteed de rest van de dag wel aan sociaal te zijn, maar met veel meer energie en aandacht voor andermans verhalen!

En onbegrip voor mijn afzonderingsmomenten kan ik beter relativeren waardoor ik in die momenten me ook meer kan ontspannen.

Ge komt uzelf tegen op zo'n reis zeggen ze dan.

Groetjes!
Sarah
Betong, Yala, Thailand